Miedź – prawidłowa suplementacja

Właściwości

Funkcje: miedź jest niezbędnym kofaktorem dla wielu enzymów, które uczestniczą w transporcie żelaza, metabolizmie energii komórkowej, usuwaniu wolnych rodników, utrzymaniu tkanki łącznej i melaniny.

Zalecane dzienne spożycie miedzi (RDA)

Zalecane dzienne spożycie dla miedzi opracowano na podstawie przeciętnego zapotrzebowania.

Przyjmowanie

Suplementy miedzi zaleca się przyjmować pomiędzy posiłkami, w kilku mniejszych porcjach w ciągu doby.

Interakcje miedzi z lekami

Interakcje miedzi z lekami dotyczą: upośledzonego wchłaniania, zwiększonego wydalania przez nerki, spadku lub zwiększonego stężenia w surowicy.

• Do upośledzonego wchłaniania miedzi może prowadzić stosowanie środków takich jak: alkohol, środki zobojętniające kwas solny, środki przeczyszczające, leki antyretrowirusowe, chemioterapia nowotworowa.
• Zwiększone wydalanie miedzi przez nerki powodują: terapia chelatowa, etambutol, penicylamina, fenytoina, NSAID, molibden.
• Do spadku stężenia miedzi w surowicy prowadzą: alkohol, allopurinol, kortykosteroidy, penicylamina, zydowudyna, cynk (>50 mg/dobę), witamina C (>1,5 g/dobę).
• Zwiększone stężenie miedzi w surowicy może być spowodowane: sterydami anabolicznymi, estrogenami, doustną antykoncepcją.

Specyficzne interakcje

• Odpowiedni poziom miedzi jest potrzebny dla prawidłowego metabolizmu żelaza.
• Na upośledzone przyswajanie miedzi w organizmie wpływa niedobór witaminy B6.

Z czym nie łączyć miedzi?

Na zaburzone wchłanianie miedzi może wpływać jednoczesne przyjmowanie jej z dużą ilością lub wysokimi dawkami: wapnia, żelaza, cynku (>50 mg/dobę), witaminy C (>1,5 g/dobę), kwasu fitynowego.

Z czym łączyć miedź?

Na lepsze wchłanianie miedzi wpływają witaminy: A, B6, C i E.